Η ΣΙΩΠΗ ΤΩΝ
ΧΡΥΣΑΝΘΕΜΩΝ
Το λεπτό άρωμα
των χρυσανθέμων,
φθινόπωρο
πάντα ξυπνά.
Άφθονα ,
φορτωμένα χρώματα
που κρύβει στην παλέτα της η πλάση,
που κρύβει στην παλέτα της η πλάση,
μοναδικά
ακκίζονται,
σε κήπο, γλάστρες ή σε βάζο διάφανο.
Αίσθηση
προμηνύουνε βροχής
κι έκρηξη ομορφιάς προσφέρουν.
κι έκρηξη ομορφιάς προσφέρουν.
Χρυσάνθεμα ,
λουλούδια μελαγχολικά,
δίκαια σας υμνούν οι ποιητές,
δίκαια σας υμνούν οι ποιητές,
με φαντασία
σας απεικονίζουν οι ζωγράφοι.
Ανακαλύπτουν
-όπως μόνο αυτοί γνωρίζουν-,
μες στη νωχέλεια και την απλότητα ενός μπουκέτου,
μες στη νωχέλεια και την απλότητα ενός μπουκέτου,
την ομορφιά
, που η φύση τους αποζητά,
ανάκατη με
θλίψη.
Μες στη σιωπή
των χρυσανθέμων,
των μελωδών ο οίστρος κρύβεται.
Ρένα Πετροπούλου Κουντούρη
Από ανέκδοτη ποιητ. συλλογή του 2000
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου