Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012


ΖΕΙΣ ΔΙΧΩΣ ΟΝΕΙΡΑ;

Αφιερωμένο σ’ όλους τους λαούς που αντιστέκονται

Όλη τη νύχτα αντέχαμε

Πορείες ξύλο δακρυγόνα αίμα
Μα εμείς τρελοί
Μεθυσμένοι απ’ την ανταρσία
Στροβιλιζόμαστε κιόλας
Στης λευτεριάς τα βήματα

Νέοι ωραίοι ξαναμμένοι απ’ αγανάκτηση
Τολμήσαμε να βγούμε στους δρόμους

Σημαία μας τ’ όνειρο του αύριο
Που μια χούφτα ανίκανοι μας τ’ απαγορεύουν

Ζεις δίχως όνειρα;

Γεμίσαμε κίτρινη σκόνη απ’ τα χημικά
Φωτιά στα μάτια μας
Μια θερμή κόκκινη αχλή βλέπαμε μόνο

Οχλοβοή και σκόνη

Η σκόνη έχει κάτι το τρομερό μέσα στη νύχτα

Μας κλέψανε ακόμα και την ανάσα

Ζεις δίχως όνειρα;

Τυφλούς
Μας πήρε ο ύπνος καταγής στο δρόμο
Γείραμε τα κεφάλια στα πορτόφυλλα
Σαν τα σκυλιά

Μας πέταξαν έξω τ’ αφεντικά
Με τις ωμές κι άξεστες φράσεις
Των απλοϊκών
Που τους μαγαρίζουν τα κατώφλια
Τ’ αδέσποτα

Ύστερα
Μας ζώσανε σκούρες σκιές
Με λευκά κράνη

Πέσανε σφαίρες

Ζεις δίχως όνειρα;

Κάποιες μανάδες θα ράψουν αύριο
Μαύρα φορέματα



Από την ανέκδοτη ποιητική συλλογή ’’Οργή αίματος’’2011