Σάββατο 23 Μαρτίου 2013


ΓΥΝΑΙΚΑ

Γυναίκα
Που τον ουρανό γητεύεις
Με το διονυσιακό χορό σου

Άκου
Το μακρινό τραγούδι των κεραυνών
Κι αποκρίσου

Αποκρίσου
Με τα πλοκάμια των χεριών σου

Με κραυγές σπαραχτικές
Απαύγασμα πόνου

Αποκρίσου
Μ’ ένα παραλήρημα έκστασης
Ακατανόητο θρόισμα

Τα λόγια σου πέφτουν πάνω στα φύλλα
Τα φύλλα πέφτουν απ’ αυτά σου τα λόγια

Σκόνη και θάνατος ξάφνου σκορπίζονται
Πάνω στο λιπόθυμο σώμα σου

Άκου τον σφυγμό μου
Πως ανασαίνει μέσ’ τις φλέβες σου

Όταν
Σου μεταγγίζω φως με το φιλί μου

Από την ανέκδοτη ποιητική συλλογή''Απατηλά θαύματα''2011-2013

1 σχόλιο:

  1. Αυτό δεν είναι απατηλό θαύμα, Ρένα μου, είναι ένα καθημερινό γήινο θαύμα. Θαύμα πάθους, έκστασης, δημιουργίας, ζωής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή